کلبه های غم

 رد پایت مونده باقی کوچه خالی از حضورت

کوچه و عشق و من و دل همه دلتنگ عبورت

شب دیگه ستاره ها هم بی تو آرامش ندارن

انگار از سوسوی آنها بذر دلتنگی می بارن

نزا فاصله بیفته این قدر بین دلامون

بی تو حیرونم و خسته خسته از فاصله هامون

نزا دنیا با یزرگیش قفس تنگ دلا شه

نزا قلب پر امیدم مدفن آرزوهاشه

بال من بودی برای یک عروج عاشقونه

اما بال من و چیدن امان از رشک زمونه

قصه مون پایان رسیده اما چه پایان سردی

میدونم تا ته دنیا دیگه تو بر نمی گردی

(((((م صادقی)))))

 باز هم این فاصله ها کار به دستم داده

باز در کار دلم دو صد گره افتاده

این مسئله که حساب و آمار نباشد

من بی تو مساوی صفر ، ببین چه ساده

(((((م صادقی)))))

اینجا همه جمعند به جز ... جای تو خالی

دوستان این یه دلنوشته است نه وزنی داره و نه قافیه چون وزنش رو هیچ ترازویی مشخص نمیکنه و به هیچ قافیه ای هم پابند نیست

رفتن تو ناخودآگاه هنوزم جای سواله

عطر خوبت مونده اینجا زندگی بی تو محاله

باور این نکته سخته خیلی راحت پر کشیدی    

 من نمیدونم تو اونجا چه چیز قشنگی دیدی

چشم من میگه تو دیگه رفتی و بر نمیگردی            

 دل من میگه به زودی ز سفر تو بر میگردی

چشم من هر چی میگرده میبینه تو دیگه نیستی    

 ولی تو کنج دله من لحظه هر لحظه تو هستی

مانده ام بین دو راهی بین بودن و نبودن              

 بین برگشتن تو یا مرگت و باور نمودن

هر روز با خودم میجنگم رفتن تو بشه باور          

 اما آخر با کدوم دل با کدوم عقل با کدوم سر

کاشکی یک بار تو میگفتی برای چی پر کشیدی    

 میدونم از چی بریدی اما تو به چی رسیدی

رفتی و تنهام گذاشتی غریب و بی کس و تنها        

اما تنها نیستم انگار یاد تو هر لحظه با ما

مرهمی نمونه باقی که رو زخم دل بزارم        

چشم تو مرهم من بود که اونم دیگه ندارم

دیگه یک گوشه میشینم به یاد دو چشم مستت    

 عاشقم کردی و رفتی، بارک الله، ناز شستت

هنوز با یاد نگاهت میسوزم من داغ داغم      

 منتظر میشم که تا مرگ یه روزی بیاد سراغم

(((((م صادقی)))))

بی تو گشته خنده بر لب ها حرام

کهنه گشته زخم دل کو التیام

ای امید روشنی بخش دلم

بی تو بیرون آمده غم از نیام

مثل یک رود روان سرشار مهر

گر به قلب من نریزی والسلام

رحم کن بر آهوی وحشی دل

حال که در دست تو گردیده رام

رفتی و پنهان شدی در نا کجا

رفتن تو ، زندگی، دیگر تمام

(((((م صادقی)))))

اینجا کسی دنبال ترک غم نباشد

زائل شود غم ها ولی کم کم، نباشد

اینجا نمک بر روی زخمت می گذارند

حتی برای زخم دل مرهم نباشد

 
بر روی سنگ قبر وجدان ها نوشتند

دیریست که حوا مرده و آدم نباشد

دیگر به روی آدمیت خط کشیدند

دل ها دگر با دیده گان محرم نباشد

ابری گرفته روی خورشید صداقت

نور ضعیفی هم در این عالم نباشد

من استخاره کرده ام بهر گشایش

یک نکته ی روشن در این فالم نباشد

(((((م صادقی))))) 

از تمام اساتیدی که میان اینجا انتظار نقد آثارم رو دارم خوشحال خواهم شد

با ساز دلم چرا تو دمساز نبودی

هر لحظه تو را می طلبم باز نبودی

یک بال، منم بی تو پریدن نتوانم

ای دوست برایم پر پرواز نبودی

***********************

***********************

هر لحظه من و غصه تو در گیریم

هر شب من و دل به یاد تو می میریم

برگرد تو ای بهانه ی هر نفسم

من ، عشق ، نفس ، هر سه ز دنیا سیریم

(((((م صادقی)))))