کلبه های غم

شبها تو قاب پنجره رويا تو دارم

يك عمره كه اين قصه هي تكرار ميشه

يك عمره كه هر شب دل من تو نبودت

با ديدن روياي تو بر دار ميشه

اين پنجره تنها اميده پيش چشمم

كه من رو به دنياي بيرون مي كشونه

مي بينم اون ور كه عجب دنيايي داري

اين ور ولي ... فرق از زمين تا آسمونه

من بي هوا تقديرم و دست تو دادم

باور نمي كردم بري تنهام بزاري

من كوچه ها رو بي حضورت ناله كردم

تو بهت يك تنهايي و چشم انتظاري

اين كوچه آلبومي شده از خاطراتم

ديونگي هايي كه ما كرديم و ديده

چه زجري داره پشت اين پنجره موندن

اين كوچه ها بازم من و آزار ميده

چشمم توي هر گوشه تاريك خونه

بي وقفه دنبال نگاه تو مي گرده

مي بينم اون بيرون چقد تاريكه هر شب

انگار خدا ستاره هاش و جمع كرده

با لمس احساس قشنگت توي خونه

زنده ميشه قلب من و بازم مي ميره

اين حادثه هر شب داره تكرار ميشه

تكرار اين شب ها من و از من مي گيره

((((( م صادقي )))))