کلبه های غم

 آقا بیا دنیای ما سامان ندارد

ابری هوای شهر ما باران ندارد

اینجا همه سرها به سوی آسمان است

بر این اجابت هیچ کس ایمان ندارد

خورشید بی مهری نشسته بر سر ما

یک (ها)برای گرمی دستان ندارد

با طرح و فکر خود حقیقت را نوشتیم

دیگر حقیقت هایمان  هم جان ندارد

در انتهای دردهامان نقطه چین است

آقا نیایی درد ما پایان ندارد

(((((م صادقی)))))